/بسوی او//سلول های انفرادی مغز/

/بسوی او/
من نه منم که من منم من زخودم زکم منم
تو توئیو تو من منی من زتو بی من کم منم
من زمن شکسته ام من زخودم شکسته ام من منمائیم که من
چو بتو پل زدم منم که شد زمن منی دگر زاو زما
زما دگر زمن گذر زخود گذر زمن زما شدن گذر
تا گذری زمن زخود به او رسی زمن زخود
گهر جان خود نما خرج گوهر شدن زاو
چون زخودت گذر کنی بت شکنی زخود کنی زخود دگر
ذرتن مثقال حساب شرتن مثقال حساب
وزنه چونو چون چرا چنین زخود زبد کنی
زپر کنی تا که جهان دگر بتو کند دوای درد تو
هنر کنی به دل زنی به جانو تن تو مهر زنی
شاعر-حسام الدین شفیعیان
/سلول های انفرادی مغز/
چه گمشدم در تب غربت خود
باران کلمات چون زدفتر خود
تشدید مکرر کلمات ضرب تبر بر کاغذ خود
چون الف لامو میمی ز اسرار حکایت خود
من باران زده از گوشه ی تنهایی
معنای بزرگی زبر کلمات زمشاعر خود
چگونه اینگونه تبر خوردم زغم زمین
غم زمانه حال دفتر خود
برایت دو سه خط نوشتم بعد من بخوان
این پرنده جایش نبود در فکر سلول های انفرادی تو
شاعر-حسام الدین شفیعیان